این عارضه یکی از انواع بیماری های دستگاه گوارش است که در صورت بی توجهی به آن می تواند عوارض متعددی را به همراه آورد، از جمله مهمترین این عوارض، ابتلا به برخی از انواع بیمار های ناحیه ی مقعد است که در اثر افزایش فشار به این ناحیه ایجاد می شود و با درد سایر مشکلات را نیز به همراه خواهد داشت.

پاسخ به  دهقان مرشد سلام دوست عزیز ممکنه به دلیل یبوست زخم شده و ناحیه کمی عفونت کرده باشه اگر ورم دارید.

همانطور که در بالا هم ذکر شد، دو بیماری بواسیر و شقاق دو نمونه از عوامل اصلی ابتلا به یبوست به شمار می روند.

البته اختلال در حرکات روده‌ای یا عملکرد راست‌روده و مقعد ناشی از اختلال در اعصاب دستگاه گوارش یا مصرف برخی داروها نیز در بروز این مشکل بی‌تأثیر نیست. برخی از علل شایع یبوست عبارتند از:

رژیم غذایی کم فیبر، به ویژه رژیم های غذایی سرشار از گوشت، شیر یا پنیر

اضافه کردن پروبیوتیک‌ها را به رژیم غذایی خود در نظر بگیرید، مانند آن هایی که در ماست و کفیر با کشت‌های فعال زنده یافت می‌شوند.

بازتوانی کنترل ماهیچه‌های کف لگن : افرادی که به دلیل اختلال در عملکرد عضلات کف لگن دچار مشکل در دفع و یبوست شده‌اند نیز باید تحت روان‌درمانی و بازتوانی کنترل عضلات کف لگن با تمرینات خاص قرار گیرند. بسیاری از عضلات کف لگن و اطراف مقعد و راست‌ روده دارای درجاتی از کنترل ارادی هستند. بنابراین، آموزش می‌تواند بیماران مبتلا به اختلال کف لگن کمک کند تا عضلات خود را بیشتر و بهتر در حین اجابت مزاج کنترل کنند.

این بیماری در اثر کند شده حرکات روده و در نتیجه کند شدن سرعت حرکت مواد در کولون رخ میدهد که به موجب آن عملکرد دفع با اختلال تریاژ همراه خواهد شد.

پاسخ به  مریم حفار سلام دوست عزیز کودک شما باید آب زیاد بنوشه و از غذاهای حاوی فیبر و آبکی تغذیه کند

با سلام واحترام . مدتی هنگام خروج مدفوع خشک بوده به سختی انجام میشه .اگر امکانش هست راهنمایی فرمائید

سلام من مشکل مدفوع دارم حس میکنم مدفوع دارم ولی متاسفانه هرچی تلاش میکنم بیرون نمیاد و مدت زیادی رو باید تو توالت باشم .

اگر فرزندمان یبوست داشته باشد، ممکن است دفع مدفوع آن برای او دردناک باشد، در نتیجه تمایلی به اجابت مزاج نداشته باشد.

یبوست یکی از مشکلات شایع در دوره بارداری است. حدود نیمی از خانم ها در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه سوم بارداری، دچار یبوست می‌شوند.

مصرف داروهای ضد درد (مانند کدئین و اکسی کدون)، داروهای ضد افسردگی (مانند آمی‌تریپتیلین و ایمی پرامین) و داروهای ضد تشنج (مانند فنی‌توئین و کاربامازپین)